Nina Veldman werkt als au-pair in het gezin van fotomodel en actrice Sofie de Wit. Naast de zorg voor Sofies acht weken oude tweeling, springt ze ook af en toe bij als oppas voor Roos, het vierjarige nichtje van Sofie.
In de televisiestudio leert Nina geluidstechnicus Nico kennen. Ze is gevleid door zijn belangstelling voor haar en gaat een paar keer met hem uit, maar ze twijfelt of haar gevoelens voor hem wel diep genoeg gaan om een relatie met hem te beginnen.
Bovendien is Diederik er ook nog. Ondanks zijn norse gedrag heeft ze een zwak voor de biologische vader van Roos. Hij is echter alles behalve vriendelijk en Nina heeft de indruk dat hij op haar neerkijkt. Maar is dat wel echt zo?

Tegenstelling is het zelfstandig te lezen vervolg op Incognito en Dilemma.

ISBN: 9789086602254
Uitgeverij: Ellessy

Tegenstelling is ook verkrijgbaar in het speciale lettertype voor dyslectici en als grootletteruitgave

Het eerste hoofdstuk alvast lezen?  download pdf

:: recensie op Graag Gelezen
“Eerder heb ik niets gelezen van deze auteur, maar dat was geen belemmering om dit vervolg te kunnen lezen. Op de cover staat liefdesroman, dat is het ook.
Het is een verhaal zonder veel bijzonderheden, waardoor je het in een mum van tijd hebt uitgelezen. Echt een boekje voor tussendoor. Een plot die heel voorspelbaar is, maar de vlotte schrijfstijl maakt een heleboel goed.
Het onderwerp dyslexie krijgt hier wel de nodige aandacht en dat is heel belangrijk. Er worden te vaak kinderen als ‘dom’ betiteld, terwijl ze slechts dyslectisch zijn. En met hulp van school en ouders kan men dan zorgen voor een positief zelfbeeld bij kinderen. Vergeet vooral ook niet de volwassenen die dyslectisch zijn en niet begrepen worden. Ik waardeer dit boek met 2,5/5 sterren.” – Mieke Schepens

:: NBD Biblion recensie: Nina Veldman werkt als au pair bij een familie van bekende Nederlanders. Sofie, model en actrice, heeft net een tweeling gekregen. Haar jongere zus Renske is modeontwerpster; ze heeft een dochtertje van vier en woont in hetzelfde huis. Nina is een wat gesloten jonge vrouw, maar is heel goed in de zorg voor de kinderen. Ze heeft een heel negatief zelfbeeld: ze voelt zich dom. Dat is haar een hele jeugd lang door haar ouders aangepraat, omdat ze dyslexie heeft. De ingewikkelde familiesituatie en de roem van Sofie zorgen voor een boel verwikkelingen… De plot is eenvoudig en voorspelbaar, maar is wel meeslepend verteld. De karaktertekening is scherp, en als hoofdpersonage wekt Nina veel begrip en empathie op. De auteur snijdt een moeilijk thema aan, maar slaagt erin om duidelijk te maken dat dyslexie niet alleen voor schoolkinderen moeilijk is, maar ook het volwassen leven blijft beïnvloeden. Het vlotte verhaal zal vooral romantische vrouwen aanspreken. – Patricia Moons

::”[dit boek] wil bevestigen dat het normale leven ook in een boek beschreven kan worden. Dat kan en als je daarvan houdt is Tegenstelling de moeite waard.”– Johan Bordewijk voor theSword.nl   (klik hier om de rest van de recensie te lezen) 

Interview naar aanleiding van het verschijnen van Tegenstelling
Tegenstelling is het zelfstandig te lezen vervolg op Incognito en Dilemma. Kun je uitleggen wat elkaar opvolgt?
In Incognito draait het verhaal om Sofie, een bekend fotomodel dat undercover gaat om voor haar zwangere zusje Renske te zorgen. Dilemma speelt zich vier jaar later af en vertelt hoe het met Renske en haar dochtertje Roos gaat. Natuurlijk komt ook Sofie in dat boek weer voor. In Tegenstelling hebben de beide zusjes en Roos een bijrol en wordt het verhaal verteld vanuit hun au-pair Nina. Ook Diederik, de ex-vriend van Renske en de biologische vader van Roos speelt er een belangrijke rol in. Een rode draad in de drie boeken is ook de roddelpers die Sofie blijft achtervolgen.

Komen er nog meer vervolgen?
Ik denk het niet. Voor mijn gevoel is het verhaal met dit boek afgerond, maar het zou natuurlijk wel kunnen dat Sofie, Renske of Nina nog eens in een ander verhaal opduiken.

Wist je van te voren dat het een serie zou worden of ontstond dit al schrijvenderwijs?
Toen ik aan Incognito begon had ik geen idee dat het hierop uit zou draaien, maar halverwege het schrijven bedacht ik al dat Renske haar eigen verhaal moest krijgen. Tegenstelling is eigenlijk ontstaan omdat ik het zo jammer vond dat Diederik door al mijn lezers als een botte, norse man werd gezien, terwijl ik zelf altijd geweten heb dat hij echt zo slecht niet was. Omdat ik altijd vanuit één persoon schrijf en mijn boeken nu eenmaal vrouwenboeken zijn, verzon ik een au pair die met Diederik te maken zou krijgen, wat me meteen ook de kans gaf nog een laatste kijkje in het leven van Sofie en Renske te nemen.

Wat vind je de leukste fase in het schrijfproces?
Dat is lastig te zeggen. Ik geniet erg van de eerste aanzet, als ik een nieuw verhaal voel borrelen en de personen tot leven beginnen te komen. Die fase wordt meestal gevolgd door een fase waarin ik twijfel aan wat ik geschreven heb en niet echt weet hoe ik verder moet. Dat is meestal zo rond de 17.000 woorden. Als ik dan eenmaal doorgezet heb, volgt weer een leuke fase, want de laatste 10.000 woorden rollen meestal vrij snel van mijn toetsenbord, omdat dan alle lijntjes samenkomen.

In de pers word je geroemd om je vlotte dialogen, die meeslepend en ontroerend zijn, en ook om je hedendaagse plots. Zijn dit twee dingen, waar je extra op inzet? En hoe pak je zo’n dialoog aan?
Ik vind het nog steeds een groot compliment als ik dat soort dingen over mijn boeken hoor. Ik zet daar niet bewust op in, maar blijkbaar zijn die twee dingen mijn sterkste kanten op schrijfgebied.
Mijn hedendaagse plots zijn denk ik een gevolg van het feit dat ik probeer dicht bij mezelf te blijven als ik schrijf. Een historische roman schrijven lijkt me heerlijk, maar voor het soort research dat daarvoor nodig is, heb ik simpelweg geen tijd. Daarnaast worden mijn verhaalideeën vaak beïnvloed door wat ik zelf op dat moment meemaak of zie in mijn omgeving en dat is dus automatisch redelijk actueel. Wel probeer ik ervoor te zorgen dat mijn verhalen een beetje tijdloos blijven. Mijn hoofdpersonen maken dus gebruik van een computer en een mobieltje, maar ik noem geen namen van populaire sites of merken, want dat verandert tegenwoordig veel te snel. Als je niet uitkijkt is je boek al uit de tijd voor het in de winkel ligt.
De beste dialogen zijn de dialogen die gewoon ontstaan tijdens het schrijven. Het is in zo’n geval alsof ik niets anders hoef te doen dan te luisteren naar de hoofdpersonen en op te schrijven wat ze zeggen. Ik heb wel geleerd om de gesprekken die spontaan in mijn hoofd ontstaan iets bij te schaven, want letterlijk weergegeven normale spreektaal leest niet prettig. Mensen praten nu eenmaal vaak met stopwoordjes en in rommelige, veel te lange zinnen. Nette schrijftaal is weer te officieel en gevoelloos. Ik probeer dus een balans tussen die twee te vinden.
interview door Connie Harkema voor Uitgeverij Ellessy