In de media

juli 2019
:: Recensie op Bookstamel over Trammelant op het platteland
Oooh wauw wat een heerlijke lekkere luchtige feelgood heeft Geertrude weten neer te zetten met Trammelant op het platteland. Odette vond ik echt een heerlijk personage ze weet goed wat ze wil en laat zich niet zo snel uit het veld slaan. Buurvrouw Dorien bah daar kreeg ik gelijk al de kriebels van ze was zo opdringerig of deze kriebels van mij terecht zijn daarvoor moet je het boek natuurlijk lezen. Ik vind het ook super mooi dat er ook liefde tussen mensen met het zelfde geslacht voor komt in dit boek maar dat ze niet zo stereotype zijn weg gezet. Het boek is geen hogere wiskunde maar dat past ook helemaal niet bij een heerlijke feelgood dit is echt een boek dat pak je op begin je te lezen en voor je het weet is het boek uit en heb je een glimlach op je gezicht. Een boek als dit pak ik vaak op dagen dat ik me niet zo lekker voel en gewoon even heerlijk wil ontspannen en wegdromen in een heerlijk luchtig verhaal. Geertrude heeft dit heel goed weten te bereiken door haar manier van schrijven. Het was net niet te voorspelbaar; het had een boze stiefmoeder, een sexy buurman een vleugje humor en een lekkere dosis romantiek en zeg nou zelf, zijn dat niet alle ingrediënten die een feelgood nodig heeft?
Al met al is het dus misschien een beetje cliché maar te snel uit, dat zeker weten. Het boek had van mij nog wel iets langer mogen doorgaan, maar ja als het verhaal verteld is, dan is het klaar hè.
De schrijfstijl is heerlijk vlot dus een dikke 8,5 is het boek zeker waard. Ik zeg een heerlijk boek om mee te nemen op vakantie mocht je nog gaan. – Melanie

april/mei 2019
:: NBD Biblion recensie over Trammelant op het platteland
[…]Een prettig geschreven verhaal dat zich makkelijk laat lezen en terecht het label “feelgood met een beetje spanning’ verdient. De schrijfster debuteerde in 2009 met “Huis vol verleden’. Het nu verschenen boek is haar elfde roman bij uitgeverij Ellessy. – H.W.L. Keus-Asveld 

:: recensie van Veronique’s Boekenhoekje over Trammelant op het platteland
De cover vond ik direct heel leuk en past goed bij het verhaal. De titel vind ik zo leuk gevonden en blijft goed hangen. ‘Trammelant op het platteland’ is een boek om van te genieten. Het romantische, feelgoodgevoel is rijkelijk aanwezig.
Geertrude Verweij heeft een fijne stijl. Bepaalde gebeurtenissen en de emoties die daarbij komen kijken, beschrijft ze heel mooi. Deze stukken raken de lezer.
Sommige dingen zijn een beetje onrealistisch, maar wel te plaatsen in het verhaal. Ze passen bij het verhaal en de personages. In het echte leven zou het minder gepast hebben.
De personages zijn leuk en je gaat al snel van ze houden. Ieder personage heeft een eigen karakter. Ik ben gek op Ella. Haar ontwikkeling komt mooi naar voren in het verhaal. Het verschil tussen stad en platteland is heel goed gedaan. Misschien een beetje stereotyperend, maar dat vind ik wel leuk in het verhaal.
Naast romantiek en veel vrolijkheid is er ook plek voor verdriet en spanning. Die combinatie is geweldig gedaan! Je wordt meegenomen in het verhaal en de blijheid, maar de spanning suddert op de achtergrond door.
Geertrude durft een aantal thema’s te bespreken (geen spoilers!) en zich duidelijk uit te spreken.
Trammelant op het platteland is genieten vanaf de eerste pagina. – Veronique Jansen

:: recensie op Boekenbeschrijfster over Trammelant op het platteland
In ‘Trammelant op het platteland’ volgen we de grote droom van Odette. Geertrude Verweij heeft van dit hoofdpersonage een sympathiek en aardig persoon gemaakt. Je ontdekt dat ze al veel heeft meegemaakt in haar leventje en gunt haar het beste. Daardoor leef je al snel met haar mee en hoop je dat haar droom op een geweldige manier uit zal komen.
Niet alleen Odette is een leuk personage. Dat geldt ook voor haar broer Lodewijk en enkele personen uit Odettes nieuwe woonplaats. Dat zorgt ervoor dat je het boek met veel plezier leest. Het enige dat af en toe stoort, is hoe gemakkelijk het Odette allemaal afgaat. Ze wil bijvoorbeeld kippen in haar tuin. De volgende dag heeft ze ze en bij wijze de dag erna heeft ze al heel veel eieren. Geen idee hoe dat er daadwerkelijk aan toegaat, maar het lijkt in dit verhaal wel heel simpel en snel te gaan.
Verder is ‘Trammelant op het platteland’ een heerlijk luchtige roman, die prettig leest. Verweij laat op een leuke en humoristische manier zien hoe ze stadse dame een echt dorpsmeisje wordt. Er zijn weinig verrassende gebeurtenissen, maar dat geeft verder niet. Je beleeft een aantal prima leesuurtjes met dit boek.

:: recensie op Thrillers and More over Trammelant op het platteland
Als ik het boek Trammelant op het platteland in mijn handen houd krijg ik gelijk een Boer zoekt vrouw-gevoel, en als echte Boer zoekt vrouw-fan is dit vooral positief bedoeld. En wat word ik tijdens het lezen op mijn wenken bediend zeg, jammer dat het boekje zo snel uit was!
Odette verruilt tot ieders verbazing van de een op andere dag het stadse leven voor een klein idyllisch boerderijtje in de polder. Plannen volop maar het bezoek van zowel dochter Ella als broer Lodewijk gooien wat roet in het eten. Samen proberen ze er het beste van te maken, dat lukt ze best goed moet ik toegeven.
Het verhaal leest heerlijk weg, alsof jezelf over de boerderij struint en geniet van de rust en de vrijheid. De personages voelen als jij en ik, gewoon doorsnee met de huis-, tuin- en keukenproblemen die overal voorkomen, want ja, inmiddels weten we toch allemaal dat ieder huisje zijn huisje draagt en het nooit overal alleen maar rozengeur en maneschijn is. Dit heeft Geertrude Verweij weten te verpakken in een feelgoodverhaal wat ook een spannend element bevat.
Ik vond het echt jammer dat het verhaal maar 200 blz. had, ik was het zeker nog niet beu. Geertrude Verweij heeft een schrijfstijl die mij ligt, ze zorgt ervoor dat de lezer persoonlijk betrokken raakt en daarbij maakt ze gebruik van onderwerpen die mij aanspreken.
Trammelant op het platteland is een heerlijke feelgood waarbij wat mij betreft de volgende keer nog iets meer genegenheid getoond mag worden, dan zou het plaatje voor mij echt compleet zijn.
Trammelant op het platteland krijgt van mij 4 sterren. – Bianca

:: recensie op Hebban over Trammelant op het platteland  Trammelant op het platteland is een heerlijke feelgoodroman met de dagelijkse ‘struggels’ om helemaal opnieuw te beginnen en nieuwe contacten te leggen. Liefde, spanning, humor en sensatie wisselen elkaar in rap tempo af en bepaalde situaties zal voor iedere dorpeling bekend voorkomen. Ik geef dit boek 4 sterren. – Lisanne Ortsen

:: recensie op Hebban over Trammelant op het plattelandHet boek is geschreven door de auteur Geertrude Verweij. Het verhaal leest vlot en is vermakelijk. Al met al een heerlijke roman om tussendoor te lezen. Een aanrader. 4 sterren – Francis Vermeij

29 december 2018
:: Chantal van Hoofdstuk 12 interviewde me voor haar serie over boekliefhebbers over lezen en schrijven. Lees hier onder andere over hoe mijn passie voor lezen begon, op welke manier ik voor het eerst meer deed met schrijven, mijn schrijfrituelen en wat ik denk over de verplichte boekenlijst.

15 februari 2017
:: Anita schreef voor Ogma een mooi artikel over mijn boeken: “Pleidooi voor de alledaagse liefde”:
[…]Haar boeken hebben op mij het effect dat als ik ze dichtsla na de laatste bladzijde er een warm gevoel door mij heen kruipt en er een glimlach op mijn gezicht verschijnt. Als dat geen goed teken is! Geertrude kan als geen ander vertellen over de alledaagse liefde.

12 juli 2016
:: NBD Biblion recensie voor Alleen is maar alleen: […] Het boek speelt zich af in de huidige tijd. De karakters worden goed uitgewerkt. Hoogbegaafdheid, familierelaties en het fenomeen samengesteld gezin komen aan de orde. Het boek leest gemakkelijk weg. Voor liefhebbers van Hetty Luiten en Gerda van Wageningen.~ Iris Stekelenburg-van Halem

23 september 2015
:: NBD Biblion recensie voor Alles onder controle:
[…] Het verhaal speelt zich af binnen een maand in een klein plaatsje in Nederland. Het leest lekker weg en is minder voorspelbaar dan de lezer denkt. Het plot is wat ver gezocht. De auteur (1971) schreef meerdere romans, zoals ‘Familiegeheimen’ (2012). – Iris Stekelenburg-van Halem

15 september 2015
:: recensie over Alles onder controle op Anita’s Dagboek:
Het verhaal opent zich als een deur die gastvrij voor je open wordt gezet. Het zegt: kom maar binnen. […]
Het is een verhaal dat zowel de lezer die van romantiek houdt als de lezer die van detectives houdt zal aanspreken. In het midden, nadat Mariska naar haar knipperlichtrelatie Leo is vertrokken, kabbelt het verhaal een beetje voort, maar dat mag geenszins de leespret drukken. Er staan geen overbodige passages in en het slot is verrassend en bevredigend.

8 september 2015
:: drie-sterrenrecensie over Alles onder controle op Hebban.nl
[…]Toch blijft het verhaal boeien omdat het idee dat er iets niet klopt steeds weer gevoed wordt. Een hele mooie manier van de auteur om de lezer bij de les te houden. De lezer bladert dan regelmatig terug om feiten te checken en eigenlijk doet Vera dat ook in dit verhaal. Op de juiste momenten worden er puzzelstukjes uit het verleden losgelaten en aan het einde vormen die een compleet verhaal waar best veel diepgang in zit. De chaos waar de georganiseerde Vera in terechtkomt, de verhalen die niet kloppen, maken dit boek niet saai.
Alles onder controle is geen zusterromannetje waar de zuster in katzwijm valt voor de knappe dokter. Geen hartstochtelijke romance, daarvoor zijn de personen in het verhaal te nuchter van aard. Het is geen detective of thriller waarin een misdaad wordt opgelost. Het boek zit precies in de goede categorie bij Ellesy; Relax; lezen om te ontspannen en een beetje mee puzzelen met de hoofdpersonen. – Diana Kooistra

augustus 2015
:: recensie over Alles onder controle in The SwordMagazine:
[…] Het boek begint met wat informatie over hoe het misging tussen Vera en Casper en de reis van Vera naar Mariska. Dan volgend de eerste dagen bij de Van Zijls thuis. Allemaal best leuk om te lezen, maar het raakte mij niet. Het wordt pas spannender als Casper naar het huis van de familie Van Zijl gehaald wordt. Vanaf daar neemt het boek een verrassende wending die uit een heel onverwachte hoek komt. De laatste hoofdstukken hebben zelfs iets weg van een thriller. Twee uit vijf sterren. – Iris Wetzels

16 juni 2015
:: recensie over Thuisgekomen op boekenbijlage.nl
Geertrude Verweij heeft met deze hoofdpersonen een warm (zogenaamd) gezin neergeschreven. Je krijgt een warm gevoel, als je de woonkamer van Stella in gedachten voor je ziet. Een no-nonsense vrouw is ze, die zonder poespas haar leven leeft. De hoofdpersonen vormen een fijne lijn in Thuisgekomen. Het stukje over de zus van Berend is wel abrupt en een beetje voor de hand liggend, maar soit, dat mag. Het stukje over de onbekende man is leuk gevonden.
Kortom: Thuisgekomen is een heerlijke roman, die je even meeneemt naar een situatie, die je in gedachten meteen al graag wilt oplossen, maar die je eerst meeneemt over hobbels, voor het (toch wel een beetje verrassende) einde komt.” – Kirstin Rozema

27 mei 2015
:: column “mijn eerste keer” op Hebban.nl

22 maart 2015
:: recensie over Tegenstelling op Graag Gelezen
“Eerder heb ik niets gelezen van deze auteur, maar dat was geen belemmering om dit vervolg te kunnen lezen. Op de cover staat liefdesroman, dat is het ook.
Het is een verhaal zonder veel bijzonderheden, waardoor je het in een mum van tijd hebt uitgelezen. Echt een boekje voor tussendoor. Een plot die heel voorspelbaar is, maar de vlotte schrijfstijl maakt een heleboel goed.
Het onderwerp dyslexie krijgt hier wel de nodige aandacht en dat is heel belangrijk. Er worden te vaak kinderen als ‘dom’ betiteld, terwijl ze slechts dyslectisch zijn. En met hulp van school en ouders kan men dan zorgen voor een positief zelfbeeld bij kinderen. Vergeet vooral ook niet de volwassenen die dyslectisch zijn en niet begrepen worden. Ik waardeer dit boek met 2,5/5 sterren.” – Mieke Schepens

21 februari 2015
:: recensie over Thuisgekomen op dizzie.nl
“Mooie roman met een vleugje spanning. Ik heb genoten van deze roman! Mooie opbouw van het verhaal en uitgediepte karakters.Wat heeft deze auteur een heerlijke vlotte schrijfwijze. Het boek verveelt geen moment!” – Mieke Piersma

20 oktober 2014
:: NBD Biblion recensie over Thuisgekomen
Stella’s man verdween vijf jaar geleden na een auto-ongeluk. Stella houdt een slepend been over aan het ongeluk en de onzekerheid of Laurens nog leeft. Ze woont in het huis van haar overleden ouders en heeft enkele opdrachten als vormgeefster. Wegens geldgebrek stemt ze in met het idee van haar vriendin Mona om Berend met vijf kinderen in huis te nemen. Berend is weduwnaar en drie van de kinderen zijn van zijn zus die psychische problemen heeft. Stella denkt Laurens weer te zien, maar krijgt ook gevoelens voor Berend. Dit is vrij verwarrend voor haar en ze zet dan ook alles op alles om erachter te komen wat er nu echt met Laurens gebeurd is. Berend, die advocaat is maar in de softe sector werkt, helpt haar daarbij. Het boek leest vlot. Het karakter van de rustige, verlegen Stella wordt goed uitgewerkt. Enkele toevalligheden en onjuistheden in de tijd, verstoren het verhaal niet. Verweij (1971) schreef diverse romans. Voor liefhebbers van Hetty Luiten en Gerda van Wageningen. – Iris Stekelenburg-van Halem

5 oktober 2014
:: vier sterren-recensie over Erfgoed op Hebban.nl
[…] Erfgoed is een verhaal over liefde. Niet alleen over ware liefde, maar ook over de kern van liefde. Niet elk huwelijk is of wordt een goed huwelijk en geheimen kunnen een huwelijk tot in de kern kapot maken. Geertrude heeft met dit boek duidelijk een fijne feelgoodroman neergezet. – Diana van Eynde

25 september 2014
:: vier sterren-recensie over Thuisgekomen op Hebban.nl
[…] Een roman met een origineel thema. […] Al met al een boek om heerlijk mee te relaxen. – Simone Foekens

25 september 2014
:: een uitbreid interview op Hebban.nl over Thuisgekomen en de dyslectie-uitgave van Tegenstelling.

25 augustus 2014
:: recensie over Erfgoed op boekenmening.nl
De bekende fotografe Donna Moree wordt gevraagd voor een fotoreportage van de trouwerij van de barones Van Santhove. Ze moet ook foto’s maken van het landgoed en daar een boek van maken. Als ze aankomt, wordt ze direct geconfronteerd met de broer van de barones. Dat blijkt Floris te zijn, waarmee ze jaren geleden een relatie heeft gehad. Ze merken dat ze nog van elkaar houden maar Donna heeft moeite met zijn afkomst (ze wist niet dat hij baron was, dat had hij verzwegen) en denkt dat hij moeite heeft met haar afkomst. Om die reden wil Donna niet met hem verder. Ze doet haar werk, maakt foto’s van het huis en de omgeving en merkt dan dat er vreemde dingen gebeuren. Als ze met Floris aan het praten is, horen ze een ijselijke gil… Er is een moord gepleegd!
Dit is het eerste boek dat ik van deze auteur las en ik heb haar meteen toegevoegd aan mijn lijst van favoriete auteurs. Ze schrijft vlot, legt er een behoorlijke dosis spanning in en het taalgebruik is netjes.
4 en een halve ster – Saskia Schouten

16 juli 2014
:: recensie over Erfgoed op Dizzie.nl:
Een roman die lekker doorleest. Vanaf het begin word je in het verhaal getrokken. Donna ontmoet in het landhuis, waar ze een foto-opdracht heeft, een oude liefde. Al snel blijkt dat de liefde helemaal niet oud is, van beide kanten. De sfeertekeningen die Verweij geeft geven je een mooi beeld van het huis en het landgoed eromheen. Ook het romantische deel van het verhaal wordt goed uitgewerkt, de twijfels en vraagtekens die Donna bij de hernieuwde kennismaking met een oude lover zet. Een mooie liefdesverhaal zonder te zoet te worden. De uitwerking van het plot rondom de moord had voor mij wat beter gekund. Daar wordt niet erg diep op in gegaan, ook niet als er een tweede dode valt. De emoties blijven dan achterwege. Al met al een ontspannende roman. 

12 juni 2014
:: recensie over Erfgoed op Dizzie.nl:
Een vermoorde butler, verliefde baron en geheimzinnig landgoed. Het lijken de ingrediënten van een eeuwenoud detectiveverhaal maar vormen in werkelijkheid passages uit de nieuwe liefdesroman van Geertrude Verweij.
Hoofdpersonage is Donna Moree, een fotografe die ingehuurd wordt door barones Elaine Van Santhove. Aangekomen op Landgoed Santhove ontdekt Donna dat de broer van de bruid, baron Floris, de man is die zij negen jaar eerder na een vakantieromance heeft verlaten, op de vlucht voor een burgerlijk bestaan. De ontmoeting brengt herinneringen, gevoelens en twijfels naar boven. Donna probeert zich hiervoor af te sluiten door zich te storten op haar opdracht: het maken van een fotoboek van het landgoed en het voorbereiden van de bruidsreportage van de barones.
Vanuit de scherpe blik van de fotografe beschrijft Verweij het landgoed en haar bewoners tot in detail, waardoor je als lezer al snel aanwijzingen krijgt dat iets niet helemaal in de haak is. Wanneer de zachtaardige butler wordt vermoord, ziet Donna meteen dat bepaalde voorwerpen zijn verdwenen of verplaatst. Ondertussen zijn diverse bruiloftsgasten en de aanstaande echtgenoot op het landgoed gearriveerd waardoor de lijst met verdachten groeit.
De romance die zich ontwikkelt tussen Donna en Floris zorgt hierbij voor een prettige combinatie van spanning en romantiek, zonder te vervallen in zoetsappige clichés. De schrijfster blijft niet hangen in de twijfels en misverstanden en houdt daarbij de vaart in het liefdesverhaal.
De clou en de daaropvolgende gebeurtenissen aan het einde van het verhaal worden beknopt omschreven, dit doet enigszins afbreuk aan de zorgvuldige verhaalopbouw. Voor de liefhebbers van het genre spannende ‘feelgoodroman’ is Erfgoed desondanks een aanrader. – Alinda
 
13 juni 2014
:: recensie over Erfgoed op chicklit.nl:
Ik krijg altijd een beetje jeuk van die Nederlandse chicklits. Dat komt door de omslag, die zijn vaak fouter dan fout (een enkele daargelaten). Ook de cover van Erfgoed van Geertrude Verweij laat me zuchten. Het bijna pornografisch aandoende model, ondanks haar broek en hemdje, met een fotocamera belooft me weinig goeds. Waarom denken veel chicklit-schrijfsters toch dat pornografische verhalen het leukst zijn? Soms is wat verbeeldingskracht ook meer dan voldoende om te kunnen scoren.
Maar het lijkt beter te gaan in chicklit-Nederland. Er gloort hoop aan de horizon. Want Erfgoed is lang niet zo suf of pornografisch als ik van tevoren dacht. Don’t judge a book by its cover is in dit geval bijzonder passend. Want Erfgoed is leuker dan de cover deed vermoeden en zéker leuker dan menig ander Nederlandse roman.
We volgen Donna Maree bij haar nieuwste fotografie-klus, een bruiloft op een prachtig landgoed. Het doet bijna wanhopig Engels aan, zo’n landgoed – compleet met een baron. Maar dat vergeef ik Geertrude. Een chicklit moet je natuurlijk wel kunnen laten wegdromen en een landgoed en knappe barons zijn uitstekende ingrediënten voor een fijne dagdroom.
Ook Donna heeft dagdromen over de knappe baron Floris. En terecht, hij blijkt namelijk haar grote liefde te zijn. Er zijn echter vele factoren die meespelen in het al dan niet samenkomen van dit setje. Zoals het hoort, bij een heuse chicklit.
Elke keer als ik dit boek oppak om verder te lezen, denk ik: “Ha, lekker!” En dat is een goed teken. Normaal kan ik het gezucht, dat al begint bij het zien van de cover, tijdens het lezen niet stoppen. Maar Erfgoed bewijst het tegendeel: er is hoop voor chicklit-schrijvend Nederland. En die hoop begint bij Geertrude Verweij. – Marlies Postma-Sienot

20 mei 2014
:: NBD Biblion recensie over Erfgoed
Fotografe Donna is ingehuurd om een bruiloft op een landgoed vast te leggen en een uitgebreide impressie van huis en landerijen te maken voor de bruid die na haar huwelijk naar het buitenland zal vertrekken. Al spoedig wordt de idyllische omgeving verstoord als ze de broer van de bruid tegenkomt. Hij blijkt de man te zijn met wie ze een decennium geleden zo’n mooi jaar beleefde. Ze vertrok toen uit Rome om haar moverende, achteraf begrijpelijke redenen. Haar fotografische geheugen is nu helaas al spoedig nodig om details door te geven aan de politie als er iemand van de huishouding dood wordt gevonden. Van de schrijfster (1971) verschenen al eerder drie (liefdes)romans. In deze nieuwe, best wel spannende feelgoodroman laat ze zien dat ze een leuke plot weet te verzinnen, dat ze consistent uitwerkt. Goed taalgebruik en behoorlijke karaktertekeningen. Het boek zal lezeressen van het lichtere segment enige uren aangenaam leesplezier geven. Normale druk. – Drs. Fieke Nugteren

9 januari 2014
:: recensie van The Sword:
Erfgoed is een lekkere feelgoodroman met een heerlijke dosis spanning. Dit maakt het boek minder voorspelbaar en de aandacht van de lezer blijft goed vastgehouden. Het feit dat Donna totaal onverwachts oog in oog staat met een oude liefde is een vrij regelmatig terugkerend onderwerp in dit genre, maar door het spannende element is het vernieuwend. Al snel merk je op dat er iets geheimzinnigs is aan het landgoed en zijn bewoners. Met haar scherpe oog voor detail, vallen Donna dingen heel snel op. Vreemde zaken, waardoor ze zich af gaat vragen wat er achter deze zaken verborgen gaat. Nieuwsgierig als ze is, kan ze het niet laten om op onderzoek uit te gaan. Ze neemt je mee in het verhaal en je samen met haar neem je een stap terug in de tijd. Want op Landgoed Santhove lijkt de tijd jarenlang stil te hebben gestaan.
Geertrude Verweij heeft een vlotte schrijfstijl en vermoeit de lezer niet met nutteloze details. Zodra er ergens dieper op in wordt gegaan, weet je zeker dat het een doel heeft. Dit maakt dat het verhaal krachtig geschreven is en dat de aandacht van de lezer scherp blijft. Door het liefdesverhaal is het ook gewoon een heel ontspannend boek om te lezen en hiermee komt het boek veel lezers tegemoet: heerlijk genieten van de romantiek, maar zonder dat het te zoetsappig wordt. Ideale mix waar je in blijft lezen en het boek al snel met volle tevredenheid uitgelezen naast je neer legt! – Irene Kalsbeek

27 augustus 2013
:: Op “Het Moederbedrijf”: een uitgebreid interview over de combinatie van schrijfwerk met gezin en huishouden.

11 juni 2013
:: NBD Biblionrecensie over Tegenstelling
Nina Veldman werkt als au pair bij een familie van bekende Nederlanders. Sofie, model en actrice, heeft net een tweeling gekregen. Haar jongere zus Renske is modeontwerpster; ze heeft een dochtertje van vier en woont in hetzelfde huis. Nina is een wat gesloten jonge vrouw, maar is heel goed in de zorg voor de kinderen. Ze heeft een heel negatief zelfbeeld: ze voelt zich dom. Dat is haar een hele jeugd lang door haar ouders aangepraat, omdat ze dyslexie heeft. De ingewikkelde familiesituatie en de roem van Sofie zorgen voor een boel verwikkelingen… De plot is eenvoudig en voorspelbaar, maar is wel meeslepend verteld.
De karaktertekening is scherp, en als hoofdpersonage wekt Nina veel begrip en empathie op.
De auteur snijdt een moeilijk thema aan, maar slaagt erin om duidelijk te maken dat dyslexie niet alleen voor schoolkinderen moeilijk is, maar ook het volwassen leven blijft beïnvloeden. Het vlotte verhaal zal vooral romantische vrouwen aanspreken. – Patricia Moons

30 mei 2013
:: recensie op theSword.nl
“Er is een groot aantal boeken dat je leest voor de verstrooiing en amusement, eigenlijk zoals je naar de soap kijkt. Niet te veel nadenken, wat liefdesperikelen zien dan wel lezen, nog wat spanning (maar niet te veel!) en dat was het dan. Dit boek Tegenstelling behoort bij die groep.
De aanduiding ‘Liefdesroman’ op de omslag geeft ook al aan dat het hier om een Bouquet reeks-achtig boek gaat. Wat dat betreft levert het precies wat het belooft. Het is licht, is luchtig en geeft nergens aanleiding tot zorg. Maak ik me belachelijk als ik zeg dat het een huisvrouwenboekje is? Dat moet dan maar, want dat is het namelijk wel. Het is in alle opzichten een alledaags boek. In personages, stijl, dialogen, plot. Het wil bevestigen dat het normale leven ook in een boek beschreven kan worden. Dat kan en als je daarvan houdt is Tegenstelling de moeite waard.”
– Johan Bordewijk

25 mei 2013
:: artikel in Hart van Holland over Tegenstelling (knipselonline versie)

28 januari 2013
:: leesverslag over Goede Hoop
[…]En toen gebeurde het aan het eind van het boek mij voor de tweede keer: er verscheen een glimlach op mijn gezicht en die glimlach verwarmde mij helemaal. En ik kende dat gevoel, want dat had ik bij Geertrude’s Familiegeheimen ook. En dat gevoel raakte me. De karakters hebben goedheid in zich en ze zijn met goedheid geschreven. En dat is een kwaliteit die onderbelicht is in boeken en verhalen  – Anita Willems

11 december 2012
:: NBD Biblion recensie over Goede hoop
Na haar scheiding gaat Karlijn (44) voor het eerst op reis met Rico, sinds kort haar vriend. Toevallig hebben haar ex Tim en zijn vriendin Simone voor dezelfde reis geboekt. Vanaf het begin is Simone onuitstaanbaar tegenover een aanvankelijk niet-assertieve Karlijn. Meer nog vertelt deze eigentijdse roman over de confrontatie van Karlijn met haar twijfels, een dilemma rond twee mannen. Dit innerlijk conflict wordt, hoewel niet diepgaand, zorgvuldig opgebouwd en uitgewerkt, in een boeiende schrijfstijl. De route door Zuid-Afrika wordt goed beschreven, gebaseerd op eigen ervaringen van de schrijfster (1971). Zijdelings komt de rassenkwestie ter sprake. De auteur publiceerde eerder familie- en liefdesromans als ‘Huis vol verleden’ en ‘Dilemma’*. De Relax-serie heeft er weer een aardig, ontspannend boek bij, vol vlotte dialogen. – M. Willard

9 november 2012
:: recensie over Familiegeheimen op bol.com
“Ik vond dit een erg leuk boek! Een moordmysterie op een oud landhuis en een beetje romantiek in de mix; altijd boeiend. In het begin had ik een beetje moeite met ‘in’ het verhaal komen, de emoties van de hoofdpersoon waren in de eerste hoofdstukken een beetje beschrijverig neergezet, waardoor ik niet direct in het verhaal werd meegezogen. Gelukkig werd het daarna snel spannender en las ik het boek in sneltreinvaart uit! Een klein minpuntje vond ik ook de grote familie in het boek; ik wist op zeker moment echt niet meer wie wie was en wie de dochters of schoonzonen of kleinkinderen van Emily waren. Een soort stamboom in het begin van het boek had wel geholpen, denk ik 🙂
Minpunten: erg veel secundaire karakters in het verhaal
Pluspunten: Goede verhaallijn, Spannend”

15 augustus 2012
:: recensie over Familiegeheimen op bol.com
“En weer zo’n heerlijk boek van de schrijfster Geertrude Verweij.
Ook in dit verhaal gebeurt er weer van alles. Antoinette is een hartverwarmende hoofdpersoon en wil graag de touwtjes goed in handen houden. Er is veel tegenwind. Veel (spannende) verwikkelingen en dat houdt je aandacht goed gevangen.
Het verhaal blijft boeiend en ik heb het dan ook in 1 dag uitgelezen. Jammer dat het alweer uit is. Hopelijk komt er snel weer een nieuwe titel van Geertrude.
Pluspunten: Fantasierijk, Goede verhaallijn, Meeslepend verhaal, Grappig, Spannend, lekker”

2 augustus 2012
:: recensie over Familiegeheimen op bol.com
“Een boek over een rijke familie met een grote gebruiksaanwijzing. Oma wil de touwtjes in houden terwijl haar kinderen vinden dat ze zich terug moet trekken. Tegen die achtergrond vindt een kerstvakantie plaats waarin Antoinette voor de innerlijke mens moet zorgen op een Frans kasteeltje. Laat ze daar nu ook haar ex tegenkomen die een dubieuze rol lijkt te spelen in het drama dat zich daar afspeelt. Er valt een dode.
Een vlot geschreven roman met intriges en nieuw ontluikende liefdes. Niets blijkt te zijn wat het lijkt, een boek dat je zo snel mogelijk uit wilt lezen om te ontdekken hoe het nu werkelijk zit.
Pluspunten: Fantasierijk, Goede verhaallijn, Spannend”


5 juni 2012
:: NBD Biblion recensie over Familiegeheimen
[…] Spannend verhaal, waarbij de aandacht eigenlijk nergens verslapt en je blijft lezen omdat je de afloop wilt weten. Hoewel de gebeurtenissen soms wat ongeloofwaardig overkomen en nergens echt diep wordt ingegaan, roepen plot en sfeer herinneringen op aan de detectives van Agatha Christie. Lekker vakantieboek, voor een breed, voornamelijk vrouwelijk publiek. – Jochien Dantuma

6 mei 2012
:: Aankondiging Familiegeheimen in Hart van Holland

6 januari 2012
:: NBD|Biblion recensie over Dilemma
[…] Eigentijds en vlot geschreven verhaal, dat prima gelezen kan worden zonder de voorgeschiedenis te kennen.[…] Marieke ten Pierick

14 december 2011
:: recensie over Dilemma op bol.com
“Wat een heerlijk boek. Vroeg op de avond begonnen in Dilemma en niet meer weggelegd. Je wordt het verhaalin getrokken en ziet gewoon de verwikkelingen in je hoofd als een film voorbijtrekken.
Het is vol vaart en ongedwongen geschreven. Verhaal is gewoon zoals het is in het echte leven. De hoofdpersoon zou zomaar je buurvrouw kunnen zijn.
Ik hoop dat hier gauw weer een vervolg op komt.
Pluspunten: Fantasierijk, Goede verhaallijn, Meeslepend verhaal, Grappig, levensecht”

7 december 2011
:: artikel in Het Weekblad voor Waddinxveen

30 november 2011
:: aankondiging Dilemma in Hart van Holland (online versie hier)

28 juni 2011
:: recensie over Incognito op bol.com
“Een heerlijk boek om in één ruk uit te lezen. Het leest makkelijk weg en je bent gewoon nieuwsgierig naar hoe het afloopt. Een aanrader dus!”

17 april 2011
:: recensie over Incognito op bol.com
“Ik heb dit boek op een middag opgepakt en niet meer neergelegd tot het uit was.
Door de titel verwacht je misschien een detective, maar het is een liefdesroman. Als je daar niet van houdt, is dit misschien niet het boek voor jou, maar dat betekent niet dat het geen goed verhaal is. De personages zijn goed uitgewerkt en de schrijfstijl leest ontzettend fijn. Ik leefde me helemaal in.” Anouk van der Sluys 

21 maart 2011
:: recensie over Incognito op watleesjij.nu
“Het beroemde en succesvolle fotomodel Sophia Whittman, gaat na het overlijden van haar beide ouders incognito door het leven als Sofie de Wit. Ze wordt voogd over haar zusje Renske en neemt een saaie kantoorbaan.
Het sterke aan dit verhaal is dat er duidelijk wordt gemaakt dat er ook een keerzijde zit aan het modellenleven. Pas als je daar goed mee om kunt gaan, is het een leuke wereld.
Een prima tussendoortje!” Helma27 

januari 2011
:: recensie over Incognito op o.a. boeklezers.nl
“Sophia Whittam is een beroemd fotomodel en heeft eigenlijk geen zin meer in de trammelant met de pers die haar voortdurend achtervolgt. Als ze dan het bericht krijgt dat haar ouders zijn overleden en zij de voogdij over haar zusje kan krijgen, is dat een mooi moment om ermee te stoppen. Als Sofie de Wit begint ze aan een nieuw/oud leven. Niemand mag weten wie ze in werkelijkheid is, omdat dat misschien het leven van haar zusje Renske te veel zou kunnen beïnvloeden. Het duurt even voor ze merkt, dat juist doordat ze zo verkrampt probeert om iemand anders te zijn, ze erg opvalt en ze vooral van de mannen nieuwsgierigheid opwekt. Drie mannen proberen erachter te komen wat ze te verbergen heeft. Is ook haar man voor het leven daarbij?”
Dit is de tweede liefdesroman van Geertrude Verweij, het ziet er aantrekkelijk uit en is het ook om te lezen. Het maakt vooral duidelijk dat je niet moet proberen om iemand anders te willen zijn, want dat lukt je niet. Bianca van Strien 

:: NBD|Biblion recensie over Incognito
[…]Spannend, goedlopend verhaal, waar je vanaf het eerste moment lekker in zit, met de nodige verwikkelingen en een voor alle partijen happy end. […] Jochien Dantuma 

26 december 2010
:: in de kersteditie van Hart van Holland: een interview en een kort kerstverhaal.

5 december 2010
:: aankondiging Incognito op Hart van Holland Online

september 2010
:: recensie over Huis vol Verleden op BoekenBuzz
“Dit boek leest lekker vlot en is goed voor een avondje heerlijke ontspanning en wegduiken in het leven van iemand anders.”

28 oktober 2009
:: review op Ciao!Shopping
“Geertrude Verweij heeft duidelijk talent. Ze weet dingen zo op papier te zetten dat je als lezer alles voor je ziet en meeleeft met de hoofdpersoon. […] Het is zeker een liefdesroman met een leuk thema erin verwerkt. De hoofdpersoon komt voor een aantal vervelende keuzes te staan en ook dit is allemaal prima uitgewerkt. Een goede debuutroman, die je toch nieuwsgierig maakt naar toekomstig werk. ” WritingSuus 

29 juni 2009
:: boekenclub Libelle: De liefdesroman van Geertrude

april 2009
:: NBD|Biblion recensie over Huis vol Verleden
[…]Een echt liefdesverhaal, debuutroman van een Nederlandse auteur, met alles erop en eraan: romantiek, problemen, bemoeienissen… Het verhaal leest vlot en gemakkelijk. Het is in een sobere stijl geschreven met veel beschrijvingen en vlotte dialogen, meeslepend en af en toe ontroerend, maar toch niet echt beklijvend. De plot is hedendaags, eenvoudig en redelijk voorspelbaar. De beschreven situaties zijn herkenbaar genoeg om bij de lezer medeleven op te wekken, al komen de karakters van Tamara en van de kinderen bij momenten wel heel ideaal over. Voor de liefhebbers van het genre. Patricia Moons 

11 maart 2009
:: Boekpresentatie “Huis vol Verleden” in de bibliotheek in Zevenhuizen:
tekst van de lezing (inclusief twee fragmenten uit het boek): download pdf

4 maart 2009
:: Interview in Hart van Holland (pdf)

februari/maart 2009
:: gastblog op Trouw Schrijf! Een uitgebreid verslag van mijn debuut als schrijfster. Van mijn allereerste schrijfsels tot de presentatie van Huis vol Verleden.
(na een complete renovatie van de site van Trouw zijn mijn blogs daar niet meer terug te vinden, gelukkig heb ik een kopie bewaard – download pdf)